Son moitas as respostas que, periodicamente, o noso companheiro Jose Vieira ven poñendo sobre a mesa de redacción de Nueva Revolución, froito dos seus amplos coñecementos que o levou a impartir cátedra en universidade de Portugal, España e Mozambique, e que, por fortuna, viron a luz nas páxinas do noso medio
Por Angelo Nero
Moita confianza deposita na miña humilde pluma, o mestre Jose Vieira, para que lle escriba as primeiras liñas desta segunda entrega de “O casino en que vivimos”, tal e como fixera na primeira. Quizais porque xuntos participamos, eu como coordinador de opinión e el como articulista asiduo, no proxecto xornalístico de “Nueva Revolución”, no que, durante os últimos anos, tanto el coma eu, cada un dende o seu posto da nosa trincheira informativa, nos esforzamos por interpretar o mundo que nos toca vivir, e ofrecer respostas ás múltiples cuestións derivadas destes tempos incertos. Máis incertos, se cabe, dende que a pandemia irrompeu nos nosos días, e mudou algún dos nosos xeitos de actuar en sociedade, aínda que outros, desgraciadamente, non tanto.
Procuramos xuntos respostas ás incertezas derivadas do cambio climático, da perda de salarios e de traballos da clase obreira (porque nos aínda cremos na loita de clases), do negocio das farmacéuticas coas vacinas, das políticas austericidas das autoridades económicas comunitarias (a sanidade é a educación públicas novamente minguadas), do recorte de dereitos e liberdades públicas (que volve encher as cárceres por delitos de opinión e de manifestación), dos retos que plantexa a robótica e a intelixencia artificial… Son moitas as respostas que, periodicamente, o noso companheiro Jose Vieira ven poñendo sobre a mesa de redacción de Nueva Revolución, froito dos seus amplos coñecementos que o levou a impartir cátedra en universidade de Portugal, España e Mozambique, e que, por fortuna, viron a luz nas páxinas do noso medio.
Máis tamén foron moitas as preguntas que xerou, pois os artigos que agora tendes na man, nesta escolma, teñen a vocación de procurar vías de saída para todas estas importantes cuestións, pero así mesmo a vocación de abrir vieiros alternativos, onde cada quen poida volver plantexar novas cuestións, discutir as respostas dadas e procurar novas preguntas. Porque Jose Vieira gusta moito do debate, gusta moito de falar, de explicar as súas ideas sobre economía e política, máis tamén de escoitar, de que alguén lle discuta os diagnósticos e as solucións.
Ademais de partillar as trincheiras do periodismo alternativo e sen mordazas, tamén loitamos xuntos na da Memoria Antifascista, onde coincidimos na importancia de artellar un discurso combativo con razóns da nosa historia, para que ninguén poida apropiarse dela, e lle de a volta para o seu proveito. Aínda que eu sempre lle digo que o que tería que escribir é a súa propia historia, na que se resume unha boa parte da historia contemporánea de Portugal, dende as guerras coloniais á Revolución de Abril, e máis alá. Quizais, con sorte, vexamos ese libro…
Se el primero en comentar