Se abre un debate sobre el modelo de la Unión: ¿pagar más por armas estadounidenses?, ¿ceder soberanía estratégica?, ¿poner en riesgo valores fundamentales por intereses económicos inmediatos?
O que acontece é como están ao servizo da USA, non poden nin queren servir aos intereses dos seus millóns de cidadáns europeos, que eses si, esperaban e esperan unha Europa con identidade propia e non unha colonia sen autonomía como o é neste momento.
Este diñeiro, canto a nós mal gastado, daba para termos todos os habitantes, do planeta terra, unha moi mellor vida e parar dunha vez por todas, o estado de necesidade de cerca de 25 % da poboación mundial.
Para tentar construír unha barreira contra estas situacións, inspirada por varías intervencións de John Maynard Keynes, de forma indirecta, se publicou a lei de Smoot-Hawlwy, o que a pesar desta a caída do comercio internacional aínda máis agravou a situación chegando esta a tocar fondo até 1933.
Las corporaciones occidentales abrazaron la deslocalización como dogma, trasladando la producción a Asia para reducir costos y aumentar márgenes de beneficio, pero a cambio vaciaron su base industrial doméstica.
O mesmo FMI, non agoira que o crecemento do comercio mundial, encala aínda máis do que a produción e, situándoa nuns escasos 1,7%, para o ano en curso.
O que temos como correcto, é a reaparición do espectro da inflación con todas as súas consecuencias e, naturalmente se fará sentir as súas nefastas repercusións precisamente no país que desencadeou está gran Guerra Comercial.