Será a guerra lexítima ou será crime contra a humanidade?

Así tamén parece ser a invasión da Rusia á Ucraína, unha guerra de lexítima defensa, en relación á provocación da entrada da Ucraína na NATO, ao adestramento de militares dese país polos americanos

Por Jose Vieira

Estamos condenados a comezar demasiados textos por interrogacións. Esta, a noso ver, non é unha forma correcta para dar inicio a un artigo, pois, cando se pretende ler algunha cousa, é en principio, para nos esclarecer de calquera asunto.

Esta é a nosa pregunta:

Cando será unha guerra lexítima?

Pensamos que poderemos dicir que unha guerra é “lexítima”, cando se pode xustificar que é desencadeada en “lexítima defensa”. Normalmente engaden algúns autores, cando é feita de acordo cos Principios do Dereito Internacional e, de acordo coa ONU, esta considera que “os pobos colonizados collan armas para pór termo ao colonialismo”, como sendo unha guerra lexítima.

Nova pregunta se nos ocorre:

Non sería unha guerra lexítima, a que puidesen desencadear o pobo palestino contra Israel?

En que o pobo palestino impuxese o derrube dos muros levantados por Israel, que os transformou en prisioneiros no seu propio territorio e, vencesen os israelitas, para a súa total liberación.

A Palestina é un territorio colonizado desde a fundación de Israel.

Pois, seguindo algúns autores, infelizmente non moitos, teñen a coraxe de dicir que “condenar os crimes contra a humanidade practicados por Israel é o mesmo que que defender ou practicar o anti-semitismo” e, esta é tamén a nosa opinión.

A razón é que para nós, que respectamos completamente a memoria das vítimas do holocausto, entendemos que a política de Israel respecto ao pobo palestino, significa que “están replicando a política do nazifascismo relativamente aos xudeus e, é clarísimo que é unha ofensa intolerábel a aquelas vítimas, prestando un culto as políticas racistas e xenocidas do estado hitleriano” (“O mundo vello está a morrer” do profesor António Avelãs Nunes).

Así tamén parece ser a invasión da Rusia á Ucraína, unha guerra de lexítima defensa, en relación á provocación da entrada da Ucraína na NATO, ao adestramento de militares dese país polos americanos, a instalacións de fabricas americanas de material para guerra bioquímica en seu territorio (nun total de 26 laboratorios), no envío de material de guerra, entregada desde moi antes da invasión (perfecta preparación programada), na fronteira coa Polonia e, que eran entregadas aos elementos dos grupos nazis, os chamados batallóns AZOV, AYDAR, C14, PRAVY, DNIPRO 2, SHAKTARSK e POLTAVA (ver o noso artigo co título “o nazismo acabou ao final da segunda guerra mundial do século XX ou está en pleno desenvolvemento?”), que non só apoian a Zelensky como participan no goberno.

Esta parece ser unha guerra de lexitima defensa, para os rusos, de acordo para aqueles que pensan, ou raciocinan conforme o que enriba referimos e, como tal, absolvería a Rusia.

Mas existe un sen número de vítimas inocentes entre ambos os pobos, quere entre os invadidos quere entre os invasores. Isto pode que esixa nova reflexión.

Así que, con este novo punto de vista, tamén pode levar a que outros, podan pensar que se trata dun “exceso de lexitima defensa”. Que se están a pasar.

No entanto, para os señores da guerra (como nas películas de guerras imaxinarias), as vítimas non só non contan, como non os preocupan, dado que só poden ser escollos a remover, para proseguir os seus intereses obxectivos (pragmatismo imperialista sen dúbida dos Estados Unidos da América do Norte, da súa filial NATO e da escravizada e covarde Unión Europea), non dando lugar a calquera asomo de ética ou humanidade.

Mais, profundemos un pouco máis, no que se refire á realidade xurídica e, encontramos o termo de “crime doloso”, que podemos definir, cando o resultado de determinada acción, teñen un resultado que estaba con anterioridade programado e, máis desexado.

Esta foi a posición dos Estados Unidos da América do Norte, da NATO e da Unión Europea, coa aquiescencia e colaboración do goberno da Ucraína.

É por iso, máis que evidente, que os señores da guerra (nos referimos aos imperialistas americanos) sabían, sen calquera dúbida, que as súas accións previas, conducirían a esta guerra. Igualmente a súa colonia, que dá polo nome de Unión Europea, así como a súa filial de guerra designada por NATO, eran todos conscientes do que ía acontecer e aconteceu, conforme os americanos programaron.

Así que podemos dicir sen calquera posibilidade de erro que o conglomerado bélico, dirixido pola batuta do seu director os Estados Unidos da Américas do Norte, actuaron con “dolo”, pois esta guerra (invasión da Ucraína pola Rusia), foi por eles programada e cando foi o tempo da evitar, bloquearon as negociacións. Funcionou como unha orquestra sinfónica de primeiro nivel.

Cales son as razóns próximas do imperialismo americano?

Consolidar a súa posición de señor da guerra, todo poderoso e inquestionável, impondo o seu imperio á Rusia, por saña ancestral, do tempo da URSS, e querendo mostrar un ascendente sobre a China, mostrando que quen manda no mundo, son os yankees.

Mas existe outra enorme razón, a económica e, recordemos a recomendación de que os países da NATO, tiñan que se comprometer a gastar 2% anuais para material de guerra.

É aquí que se descobre que o señor Joe Biden non é máis do que un dos elementos de marketing (tamén se pode dicir un vendedor de material de guerra), das industrias de material de morte americanas (recordemos que 4 das 5 maiores do mundo son americanas e a que completa é inglesa).

Así para alén de derrotar a Rusia e facer caer Putin, non podemos esquecer, que outra das consecuencias, foron as restricións, que impuxeron a Rusia e, como eles ben sabían, resultaron nun enorme castigo que caeu, sen dó nin piedade sobre a Europa.

Este tamén era un dos obxectivos do imperialismo americano o de enfraquecer dunha forma disciplinar a Europa, a dominando, completamente.

Como temos vindo a verificar, pois, existe a memoria e os respectivos escritos, que documentan a historia contemporánea, os americanos, independentemente de estar no poder os partidos demócratas ou republicanos, teñen vindo a enfraquecer o mundo en que vivimos, a custa das guerras por procuración que ten vindo a desenvolver tras o fin da Segunda Guerra Mundial do seculo XX.

Así o que estamos a asistir, é a instalación en “O mundo en que vivimos” dunha outra forma de fascismo, aceptada pola forza e imposición dos dólares e o poderío militar dos Estados Unidos da América do Norte.

Se el primero en comentar

Dejar un Comentario

Tu dirección de correo no será publicada.




 

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.