Desde esa altura e, até hoxe, xamais os israelitas deixaron de explotar os palestinos, como seus inferiores e servíndose do apoio incondicional do Occidente, colonizando-os e retirándolles os seus territorios máis fértiles para instalaren comunidades xudías, sen comprar nin indemnizar os palestinos polas terras ocupadas.
Por Jose Vieira
Falar do Estado de Israel, non é un asunto minimamente pacífico, pois, desde a súa fundación, non foi outra cousa que unha usurpación do territorio árabe da Palestina, para facer o favor aos banqueiros xudeus que financiaron aos aliados, na Segunda Guerra Mundial, do século pasado.
Ao final deste texto, damos un mapa en que se pode ver, como foron condenados desde o inicio, os Palestinos, a coexistir, nun territorio que era deles a miles de anos, coa acomodación de levas de xudeus (que se denominaron pobo israelita), patrocinados, de forma arbitraria, polos Ingleses e sobre todo polos Estados Unidos da América do Norte, coa conivencia da Francia. Esta invasión dos chamados israelitas, e o apoio totalmente discricionário dos aliados, transformou un pobo libre, os Palestinos, en escravos prisioneiros dos invasores xudeus. (1).
Xamais se respectou a existencia milenaria do pobo palestino e, así, o día 14 de maio de 1948, David Ben-Gurión (cidadán de orixe xudaica), proclamou a independencia de Israel, tomando como territorio, o actual, a pesar, que desde sempre, aí vivisen o pobo palestino.
Nese territorio, denominado desde sempre palestina, coexistiran sempre os pobos palestino declaración de independencia, que a saña israelita, tomou como vinganza, do holocausto (problema maior, entre o fascismo nazi e o pobo xudeu), como obxecto de vinganza o pobo palestino.
Este territorio era de administración inglesa e, tras a Segunda Guerra Mundial, por iniciativa esencialmente dos aliados, os Estados Unidos da América do Norte, Ingleses e anuencia dos Franceses, resolveron entregar este espazo xeográfico a diáspora xudaica.
No entanto, o día 15 do mesmo ano, a Transxordania, o Exipto, a Siria, o Líbano e o Iraq, cos seus exércitos regulares, invadiron o recentemente creado estado Israelita. Chamouse a este conflito a “guerra árabe-Israel de 1948. Estes derrotaron en poucas batallas a resistencia de Israel.
Seguiuse un armisticio, en que foi determinado que 78% do vello territorio, que antes era administrado polos ingleses (designado por Palestina), pasaría a mans dos Israelitas, para configurar o estado de Israel, sendo os restantes 22%, que incluía a Franxa de Gaza, a Cisxordania e Xerusalén Este, se quedarian en poder do Exipto e da Xordania.
Coa chegada masiva de xudeus, a este territorio e animados polos Americanos e Ingleses, a convivencia, cos pobos autóctonos, pasou a ser infernal, pois os xudeus chegados, eran tremendamente conflitivos.
A composición da poboación do estado de Israel soa por si, xa era moito pouco estábel. Pois, en 55% do territorio, era ocupada por uns 500.000 Israelitas e uns 400.000 árabes.
Polo outro lado o estado palestino considerado árabe tiña unha poboación duns 725.000 árabes e só uns escasos 10.000 xudeus e representaba uns 44% do territorio.
Desde esa altura e, até hoxe, xamais os israelitas deixaron de explotar os palestinos, como seus inferiores e servíndose do apoio incondicional do Occidente, colonizando-os e retirándolles os seus territorios máis fértiles para instalaren comunidades xudías, sen comprar nin indemnizar os palestinos polas terras ocupadas.
Máis, estabeleceron controis de acceso dos palestinos aos seus territorios e máis, estabeleceron muros de separación, entre os diversos puntos que lles interesaban posuír (aos israelitas). Estes muros que atravesan e cercan o pobo palestino, son unha copia fiel, debidamente aperfeizoada pola negativa, do muro de Berlin.
Estes muros están non só patrullados por militares israelitas, así como o seu territorio de protección está minado antipesoal e vehículos.
Non podemos deixar de referir, que os xudeus israelitas, como os seus semellantes, na América, están no comando das grandes empresas e das maiores financeiras americanas e, un pouco por todo o mundo, estenden as súas moitas veces perniciosas determinacións.
Non podemos xamais esquecer que foron os seus dependentes americanos, que permitiron e favoreceron a que Israel, se tornase unha potencia nuclear, posuidora de armas de destrución masiva e, más, sen calquera control, por parte das institucións mundiais.
Así foi con apoio americano, que se burlaron e burlan, non só do control do control da proliferación das armas de destrución masiva, así como, dos dereitos humanos, estabelecido na Carta das Nacións Unidas (ONU).
Non rendendo calquera tipo de contas, do seu potencial armamento, mentres os outros países posuidores de armas nucleares o fan.
Dito doutra forma, co apoio deliberado da América no Norte, e a pasividade consentida dos restantes seus socios, Inglaterra, Canadá e Francia, Israel e, outros e, pola falta de liberdade internacional, a nivel de gobernos nacionais independentes, do dominio fascista dos capitalistas xudaico/americanos, Israel se tornou o primeiro país do mundo legalmente terrorista, nesa estraña e arbitraria orde mundial.
Como tal, consideran, os seus veciños palestinos, como sendo estes os certos terroristas (pois, os israelitas están para alén do ben e do mal) e, así xustificaren, que de forma permanente os confinen en auténticos “pogroms” (se deben revisar do que pasaron no réxime nazi os seus antepasados xudeus) e, en que os internaron “os seus actuais amigos alemáns”.
Todas estas proteccións que gozan os Israelitas, parecen vir dun complexo de culpa Occidental e, entón se dedican a masacrar as poboacións árabes, co seu sistemático asedio e sistemático asasinato, impón, sempre que hai calquera protesta palestina.
Pobres palestinos, espoliados arbitrariamente do seu territorio ancestral e tratados polos invasores israelitas, como herbas dañinas.
Será que xa acabou a independencia de pensamento e o sentido de dignidade, honestidade e igualdade entre os homes?
Será que a orde internacional, ten que continuar a ser unilateral, cun único terrorista legal, os Estados Unidos da América do Norte e, a OTAN e como non a axeonllada U.E. e, os restantes acurralados satélites?
Non queriamos falar da Igrexa Católica, mais… parece, polo menos localmente, apoiar os terroristas israelitas!
Que nos perdoen os cidadáns de boa fe.
Se el primero en comentar