Como está a funcionar o prezo da enerxía en Bruxelas

Non queremos estender as nosas consideracións sobre este complicado proceso, que é o que permite aos grandes distribuidores de gas e outros combustibles para a produción de enerxía aproveitar, dun xeito tranquilo e eficiente, o crecemento dos seus beneficios a costa do empobrecemento da poboación en xeral.

Por Jose Vieira

Desde que existe o conflito entre Rusia e Ucraína, promovido polos intereses imperialistas estadounidenses (que o instigaron e desenvolveron para poder esgotar material e equipamento militar, que tiñan en stocks nas fábricas, tamén coñecidos como equipamento de e para matar), todo se complicou para os europeos, coa aparición da inflación e a respectiva especulación, que sempre van da man.

Deseguida aparecen os señores doutores, especialistas en macroeconomía, que por unha cuestión de relixión determinan que non é posible controlar as subas de prezos. E o mundo inclínase e acredita.

Como dixemos no parágrafo anterior, tratase dun problema de ortodoxia relixiosa e, como non podía deixar de ser, en problemas das relixións emanadas da súa tenda de Chicago, non parece ser de perder tempo, pois, todos sabemos que o ten provocado esas doutrinas, ao longo e ao través do mundo en que vivemos.

Abonda con lembrar, como referencia da memoria histórica (tratase de sucesos do século XX), como as masacres provocadas pola aplicación e imposición destas doutrinas, nos centos de miles de vietnamitas queimados vivos polo napalm americano, nos centos de miles de indonesios eliminados pola CIA, apoiando ao xeneral Suharto en Indonesia. No asasinato da poboación de Timor Oriental, por parte da Indonesia do xeneral Suharto co apoio, de novo da CIA (parece que preto de 50.000 timorenses).

No camiño, pasamos por Iraq, que segundo o español José Maria Aznar, George W. Bush e Tony Blair, tiña armas de destrución masiva e como tal, foi necesario destruír ata os cimentos, pero non destruír os pozos de petróleo que interesaban aos altruístas americanos.

Polo que dixemos, non pode haber ningunha dificultade para non ter dúbidas, do carácter totalmente libre de calquera ética, por non dicir moral, na explotación dos recursos naturais do mundo, sempre que o beneficio sexa ao seu favor.

Polo tanto, vemos que coas restricións aos negocios de Rusia, houbo como non, un gran gañador, os Estados Unidos de América (USA). Estes, a través das súas empresas, están a facer o seu San Miguel (expresión que se usaba cando a xente vendía as súas colleitas nesa data), mentres que os europeos e boa parte dos pobos do mundo, vai naturalmente empobrecendo, «pero non alegremente».

Non cabe dúbida de que, cando houbo que controlar os prezos na USA, ao final da Segunda Guerra Mundial, o fixeron e con eficacia. Claro que, naquel momento, os “monxes da escola de Chicago”, non podían actuar como lles apetecía (tiveron que ir eliminar as poboacións e levar a cabo a contrarrevolución en Chile, coa bendición do señor Henry Kissinger.

Por todo isto, queremos mencionar que as posibilidades que permite o imperialismo norteamericano limítanse á introdución de parches e non de solucións, que á súa vez non son nin definitivas nin satisfactorias.

Así que o que nos queda para actuar sobre as restricións dos prezos da enerxía ou dos medios para a súa produción é o Mecanismo de Corrección do Mercado (MCM en siglas), que parece ser un freo, máis ou menos automático, no caso da cotización de gas natural no espazo europeo (en siglas TTF), sempre que supere os 180 euros, por Megawatt/hora (tamén escrito con siglas como MKWH) e, durante tres días consecutivos.

Pero este “automatismo” está condicionado, xa que é necesario que os prezos dos contratos de TTF, para o mes seguinte, estean 35 euros por riba do prezo de referencia do gas licuado (GNL), nos mercados competentes (aquí a idea é referirse ao competidor que asusta a EEUU, o mercado asiático).

Pero as restricións non rematan aí, xa que haberá que mantelo durante tres días e, por suposto, para garantir que aos provedores lles resulte atractivo vender aos europeos gas que se desvíe a outros mercados, xerando problemas de desabastecemento.

Se e cando este mecanismo MCM está activado, aplícase durante 20 días hábiles.

Teñamos en conta que as cotizacións do TTF son actualmente de 98 euros por MWH e, como parece, non se espera que tarden en subir. Tamén semella que se suben estarán por debaixo dos límites de 160 ou 170 euros e, como tal, por debaixo dos referido.

Non queremos estender as nosas consideracións sobre este complicado proceso, que é o que permite aos grandes distribuidores de gas e outros combustibles para a produción de enerxía aproveitar, dun xeito tranquilo e eficiente, o crecemento dos seus beneficios a costa do empobrecemento da poboación en xeral.

Queremos rematar este breve texto, no que pretendemos dar a idea de que os vencedores, unha vez máis nesta crise desatada polos EE.UU. imperialistas, son eles e, ademais, se a Europa dos 27 non cuestionou o sistema MCM, o sistema de MCM é quen de poñer en dúbida a Europa dos 27. A propia Bruxelas permitira a especulación case infinita das poboacións europeas, xa que propuxera que só entrase en funcionamento a 275 euros.

Sen palabras, polo tanto, os prezos en xeral non están controlados, porque estamos hipotecados aos mercados capitalistas e, non convén aos especuladores.

Se el primero en comentar

Dejar un Comentario

Tu dirección de correo no será publicada.




 

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.