#ChatoGalanteMemoriaActiva
Chato Galante, tecedor de redes de Memoria na Galiza
Chato supuxo unha inxección de forza non só para min como deputada, senón para todo o movemento memorialista galego. Sempre instaba á acción e por iso se activaron na Galiza as querelas arxentinas que hai poucos meses se formalizaron por parte das familias Bóveda, Paz e Andrade. Podemos dicir que el foi o seu xermolo inicial e que el foi tamén o que teceu as redes para unir aínda máis e impulsar a todas as xentes galegas que traballaban na memoria.
Memento ducta defuntus est homo
Os tribunais españois, alegaban que as súas torturas estaban prescritas e, que non podían ser consideradas delitos contra a humanidade. Para a Audiencia Nacional, non se “trataba dun ataque sistemático e organizado” contra a poboación, do que se trataba era dun grupo de funcionarios policiais illado e concreto, pronto prescrito e nada a facer.
O que nos ensinaches
Ti, sobre todo ti, fixéchesnos ver que para cambiar o presente e construir o futuro, fai falla romper o silencio e rematar coa impunidade que arrastramos dende o pasado. E que calquera ferramenta, por pequena que pareza – unha simple culler- pode converterse na arma más poderosa se é esgrimida con valentía.
Aquí non se rinde nadie
E xa postos a darche boas novas, direiche que o Pazo de Meirás volveu a mans do Estado logo de que o xulgado de Primeira Instancia nº 1 de A Coruña decidise, en setembro do 2019, devolvelo a mans publicas cunha sentenza na que estimaba a demanda presentada pola avogacía do Estado que condeaba á familía Franco e entregar o inmoble sen indemnización. Remataban así e pola vía xudicial os 82 anos no que o Pazo de Meirás pertenceu á familia Franco.