Artículos

La memoria histórica y la lucha contra la impunidad de los crímenes del franquismo

El movimiento memorialista surge así en un ecosistema que ha invisibilizado la existencia de fosas comunes, aceptado a criminales y torturadores a los que incluso se les ascendió y condecoró en democracia, mientras que a sus víctimas ni siquiera se les anularon sus sentencias. De igual forma se ocultó el robo de bebés, el trabajo esclavo, el exilio, la deportación y el expolio de bienes públicos o de familias republicanas en el que participaron desde Franco al último cacique, con la interesada bendición de la iglesia católica.

Angelo Nero

Volvemos a San Simón

Por Angelo Nero Volvemos a San Simón, ¿sabes, Chato?, a pesar desa maldita pandemia que nos privou da túa palabra e do teu sorriso, volvemos a nosa Illa da Memoria tamén para lembrarte, como faremos,

Artículos

Imágenes para el recuerdo

Con Chato Galante no solo milité, viajé, y compartí activismos, con Chato Galante viví, como muchas otras personas, buenos momentos, momentos en que, pese a la seriedad y el dramatismo que la lucha por la Memoria del antifranquismo trae inevitablemente consigo, también hubo espacio para la sonrisa.

Galiza

Un peixe e unha culler

Neste ano duro houbo tempo tamén para a vitoria. Para as pequenas fazañas e as fazañas grandes. Para novas xornadas contra a impunidade, para novas querelas de familias galegas, para lembrarte en San Simón, e para unha sentenza histórica en Meirás. Claro que chegaron os de sempre e quixeron tombala, mais tiramos de culler e seguimos cavando, coma facías ti, aos poucos, para lograr atopar algo de luz no túnel inmenso que aínda nos separa da verdadeira democracia, a que garanta a verdade, a xustiza e a reparación para todas as vítimas do franquismo.

Artículos

Un día como hoy…

Por Josu Ibargutxi / Portavoz de la Plataforma Vasca contra los Crímenes del Franquismo “Josu: Chato ha muerto!”. Eran las 8:10h. de la mañana de un día como hoy, 29 de marzo, hace un año.

Galiza

Chato Galante, tecedor de redes de Memoria na Galiza

Chato supuxo unha inxección de forza non só para min como deputada, senón para todo o movemento memorialista galego. Sempre instaba á acción e por iso se activaron na Galiza as querelas arxentinas que hai poucos meses se formalizaron por parte das familias Bóveda, Paz e Andrade. Podemos dicir que el foi o seu xermolo inicial e que el foi tamén o que teceu as redes para unir aínda máis e impulsar a todas as xentes galegas que traballaban na memoria.