Por Jose Vieira
Este país, se sitúa no Golfo da Guinea, dunha forma máis precisa en fronte do Gabão. Practicamente está encima da presunta liña do Ecuador.
Este estado foi administrado por Portugal, desde o final do século XV, até se tornar independente, o día 12 de xullo de 1975. Actualmente o seu Presidente da República é Evaristo Espirito Santo Carvalho, tendo como primeiro ministro Jorge Bo Jesus.
É o máis pequeno estado independente de África, pois a súa superficie total é de 964 Km2. É constituído por un conxunto de illas, onde pontifican as de San Tomé e a de o Príncipe, as outras ou son deshabitadas ou moi pequenas. Polo último censo poboacional publicado, a poboación total era de 193.413 habitantes.
O seu PIB é de 685 millóns de dólares americanos, o que dá un per capita de 3.220 dólares.
É un estado moi pequeno, no entanto, ten unha historia moi peculiar.
Os mariñeiros portugueses, chegaron a estas illas en 1469 a través de João de Santarém e en 1472, por Pedro Escobar. A pesar desas datas, a colonización, se fixo solida só a partir de 1493, por acción de Álvaro Camiña, que aceptou, como colonizadores, xudeus sefardís, que foran expulsados de España, téndolles concedido non só asilo, así como lles destinou terras, para cultivar. Isto canto a San Tomé, pois, a illa do Príncipe, só o foi máis tarde, en 1500, no entanto, tamén con xudeus sefardís e do mesmo modo.
Grazas ao traballo escravo desenvolvido, polos colonizadores, durante o século XVI, estas illas foron o maior exportador de azucre de África. A administración portuguesa, sobre estas illas, foi descontinua, no entanto, e a pesar desa situación, o dominio sempre foi portugués.
Cabe aquí unha historia, que nos foi relatada a moitos anos, por unha gran poetisa e escritora, nacida en Angola, pero que pasou toda a súa vida entre San Tomé e Portugal. Se trata de Alda Espirito Santo. Esta señora asumiu varios cargos políticos, despois da independencia de San Tomé e até a súa morte.
A referida historia verídica, se relaciona co cultivo do azucre, e as condicións de explotación por parte dos colonos dos escravos. Esta situación levou a que en 1595, se levantasen contra esas condicións os escravos se tratou da “Rebelión dos Escravos”. Esta foi dirixida por un escravo a quen chamaban o Rei Afeccionado(em português Rei Amador). Este conseguiu mobilizar a maioría dos escravos, que na altura eran angolanos, e conseguín implantar un goberno independente, que se chamou de Angolares (a razón da maioría dos escravos, como referimos, seren angolanos). Este pequeno estado, se mantivo un ano independente, deixando de existir o día 4 de xaneiro de 1596, co asasinato do Rei Afeccionado, polas tropas portuguesas. Queremos avanzar, que aínda hoxe, en San Tomé a figura do Rei Afeccionado, é venerada como un heroe nacional.
Este país, tamén serviu durante o tempo da ditadura de Salazar, como local de desterro imposto polo réxime, a determinados políticos, cuxa importancia internacional, non permitía que fosen enviados para o campo de exterminio do Tarrafal na illa do Sal en Cabo Verde. Estes eran enviados para San Tomé, ficando con residencia fixa e vixilados póra policía política, en Roças (que eran grandes extensións de explotación de café e ou cacao). Un dos máis famosos desterrados, foi o posterior Presidente da República de Portugal, Mario Soares.
A produción do azucre, caeu de tal maneira durante os séculos XVII e XVVIII, que a economía da colonia entrou en choque. Non obstante os colonizadores descubriron que as terras eran moitísimo boas para a produción de café e sobre todo de cacao. De tal maneira desenvolveron o cultivo destas dúas especies que en 1908, San Tomé foi o maior produtor de cacao do mundo.
Continuaron a haber motíns, durante o século XX, pór as, mais condicións laborais, pois a pesar de Portugal abolir a escravitude en 1876, os propietarios das Roças, trataban de explotar os traballadores.
Cos movementos de independencia do tras Segunda Guerra Mundial, e particularmente dos movementos de independencia das outras colonias portuguesas, se fondo o Movemento para a Liberação de San Tomé e Príncipe (cuxas siglas son MLSTP), que se estabeleceu no Gabão.
As razoes como sabemos, dos movementos de liberación dos arquipélagos se situaren fóra dos seus territorios, se debe ao feito de que en illas eses movementos eran facilmente controlabades.
O mes de novembro de 1974, se realizarán, reunións entre o MLSTP e o goberno portugués en Alxer, o que culminou co acordo da independencia de San Tomé e Príncipe para o día 12 de xullo de 1975, sendo elixido Presidente da recentemente fundada República o secretario xeral da MLSTP, Manuel Pito da Costa.
Esta república, se rexe por un sistema multipartidário, desde o ano de 1990, altura en que o Presidente da República, pasou a ser elixido por voto secreto e universal.
Este é elixido por un período de 5 anos, podendo ser reelixido por un solo mandato máis doutros 5 anos seguidos. Este nomea o primeiro ministro, sendo os restantes ministros elixidos pór o primeiro ministro.
O órgano supremo é a Asemblea Nacional, que está composto por 55 membros, estes elixidos por un período de 4 anos.
Sobre o aspecto xudicial, esta é administrada por unha Corte Suprema, e é totalmente independente, conforme estabelece a súa Constitución. A separación real dos tres poderes, facilita que os dereitos humanos en San Tomé, sexan respectados, así como os dereitos da oposición.
O país está dividido en 7 provincias, división operada en 29 abril de 1995, que son as seguintes:
– Auga Grande / Santo Tomé
– Cantaglo / Santana
– Caué / San Joao dos Angolares
– Lembá / Neves
– Lobata / Guadalupe
– Mé- Zóchi / Trindade
– Pagué / Santo António
Nota: Tanto se pode dicir San como Santo, actualmente na nova grafia son equivalentes.
San Tomé e Príncipe é actualmente un destino completamente esquecido dos países europeos, no entanto, posúe das máis belas e limpas augas do Atlántico, esta atravesada pola liña imaxinaría do Ecuador, gozando por iso dun dos mellores climas do mundo.
Na actualidade, os seus establecementos hoteleiros, posúen dos prezos máis accesíbeis, tornando a relación prezos /calidade das máis atractivas do mundo.
No que di respectuosa seguridade, este é un país de xente moitísimo amábel, delicada e respeitadora, onde practicamente non existe calquera tipo de delincuencia. Igualmente as autoridades son moi afábeis e a tramitación legal é moi simple e inmediata.
Se el primero en comentar