a total ausencia de escrúpulos e ambición sen límites, sen calquera tipo de ética e falta total de moral, por parte dos EUA, están con este cerco provocatório, non só a alimentar a continuación da invasión da Ucraína, así como están a conseguir as condicións obxectivas, que poderán xerar, xa a medio prazo, un conflito mundial
Por Jose Vieira
Moitos de nós, aínda nos lembramos do chamado conflito dos misiles da URSS, instalados na illa de CUBA, estamos a falar de algo que pasou nos idos de 1962.
Estaban no poder, nos Estados Unidos da América do Norte (en siglas EUA) e na Unión das Repúblicas Socialistas Soviéticas (en siglas URSS) respectivamente John F. Kennedy e Nikita Kruschev.
No entanto, para quen aínda non era nacido por esas datas, o que aconteceu é que os EUA, en outubro de 1962, descubriran que perante as hipótese do país enriba referido, pretender invadir Cuba, pois o réxime político aí implantado, tras a revolución cubana, que derrotou ó ditador Fulgencio Batista Zaldivar (que despois de deposto, refuxiouse, viviu e morreu en Marbella en 6 de agosto de 1973), triunfando os seus líderes, Fidel Castro e Che Guevara, implantaron un réxime comunista, coa protección da URSS.
Esta situación política, ás portas da toda poderosa América, posuidores dun anticomunismo primario, que polo menos os seus principais políticos, o desenvolvían cunha fé e unha práctica, o máis visceral do mundo. Así está situación, non era nada cómoda nin satisfactoria para o seu imperialismo americano.
Así, a URSS, como dicimos enriba, sobre a presidencia do seu Comité Central, Nikita Kruschev, mandou instalar na respectiva illa de Cuba 42 misiles, como forma disuasoria para calquera veleidade de invasión por forzas dos EUA, co obxectivo de abortar o respectivo réxime comunista.
Se non contásemos toda a verdade, dos traxes, podiamos incorrer nun relato da situación menos correcta, así os rusos, non fixeron nada máis do que copiar a mesma acción desenvolvida polos americanos, que con anterioridade, tiñan instalado tamén mísiles, na Turquía, debidamente asestados contra o territorio ruso.
O que ambos estaban a facer, era cercar os respectivos países de medios, segundo o tipo instalado, de equipamentos disuasorios, contra as ambicións dos seus respectivos opositores, en termos ideolóxicos.
Do lado americano, o seu presidente John F. Kennedy, resolveu lanzar o pánico no seu país, con discursos incendiarios e, como non podía deixar de ser, creou unha comisión que o iría asesorar, a que ficou coñecida pola EX-CON e, que debería propor o camiño para resolver a situación. Esta, propuxo dous camiños:
1) Un ataque aéreo, sobre as bases onde se encontraban localizados os misíles (o que sería unha declaración de guerra mundial) e
2) Un bloqueo naval a Cuba e, acompañado dunha esixencia da retirada dos respectivos misseis da illa.
Por esa altura, o secretario xeral do Partido Comunista, Nikita Kruschev, chamou a Moscova o presidente dunha das maiores empresas mundiais de entón, o americano William Knox, presidente entón da empresa Westinghouse, para transmitir ao presidente americano, que lla súa mariña de guerra atacaba os barcos soviéticos, a mariña de guerra rusa, comezaría a fundar os barcos americanos.
Lembremos as palabras, posteriores a este acontecemento, do non sospeitoso secretario de estado americano, con Richard Nixon, Henry Kissinger (presidente electo polos republicanos e Kissinger un dos fundadores do Club de Bilderberg -Amos do mundo – consultar o libro “A nova Orde” de José Vieira), que afirma, con coñecemento de causa, “que os misseis rusos, solo terían un uso marxinal en caso de guerra”.
Como é fácil de concluír, a situación resolveuse, co acordo seguinte: os rusos levaron de volta para a URSS, os seus misiles, os americanos retiraron os seus da Turquía e desistirían para sempre de invadir a illa de Cuba.
Retomemos o texto, no sentido que nos habemos proposto e, así, desde esa altura, os americanos, cos seus sicarios (por imposición) da Europa, a través da OTAN e, pasaron a crear, a volta, primeiro da URSS e pronto tras a súa desintegración da Federación Rusa, unha auténtica muralla de misiles e de bases militares.
Sen que a actual Rusia, tivese respondido a non ser por vía diplomática, e sen desenvolver ningunha operación bélica (especialmente a partir de 1992).
Sen calquera receo de sermos demasiado rigorosos, o que se está a ver, é unha auténtica política de acoso e tentativa de provocar a caída do presidente da Rusia, cercando está iso si agora, non con misiles de terceira ou cuarta orde de importancia de fogo, mais si de potencia destrutiva convencional e como non nuclear (aí está a falta de sentido común co resto do mundo, para non dicir falta de humanidade total).
É habitual nos medios que se dedican a analizar estas situacións, propor algunhas preguntas, que pasamos a expor:
– Canto tempo poderá estar a Rusia a defender as poboacións rusas nos territorios que invadiu da Ucraína, soportando as presións dos EUA e do seu sicario OTAN?
– Estará a disposta a Rusia a esperar que os EUA máis a OTAN, acaben o cerco cos misiles, para reaccionar?
– Que acontecerá á Europa, nunha guerra deste tipo, que pode ser xa a medio prazo, sexa convencional ou nuclear, sabendo que o poderío nuclear ruso, en poucos minutos, pode arrasar completamente a Europa?
– Porque para alimentar ideas imperialistas, e éxitos comerciais industriais, así como, a substitución das materias primas fornecidas por a Rusia incluíndo o petróleo e o gas, o estamos a comprar aos axentes americanos de forma directa ou indirectamente, pagando todo moi máis caro, mais, para que a economía do “tío Sam” se recupere a custa da Europa?
– Porque continuamos, covardemente de xeonllos aos pés dos EUA, contra os nosos propios intereses e da maioría da humanidade?
Así, a total ausencia de escrúpulos e ambición sen límites, sen calquera tipo de ética e falta total de moral, por parte dos EUA, están con este cerco provocatório, non só a alimentar a continuación da invasión da Ucraína, así como están a conseguir as condicións obxectivas, que poderán xerar, xa a medio prazo, un conflito mundial, mais que posibelmente, xa non será só con armas convencionais, pois, serán empregadas inevitabelmente, armas nucleares, o que levará, ao final de todo coa a destrución da maior parte do planeta… esta é a irresponsabilidade do imperialismo Americano.
Porque continuamos a nos deixar colonizar polos EUA, despois de termos dato total independencia ás antigas colonias da Europa por todo o mundo, o século pasado?
Pasaremos de colonialistas a escravos colonizados polos Estados Unidos da América do Norte ou sábese aí por quen?
Se el primero en comentar