Non nos esquezamos que os USA, se construíron sobre bases dunha explotación, sen piedade, das razas de memoria, que eran tratadas como obxectos comerciais.
Por Jose Vieira
Lemos moito recentemente, moitos artigos, acerca das recentes sentenzas proferidas polos tribunais dos “progresistas” xuíces americanos, sobre o aborto.
Mais unha noticia, en especial nos impactou, dunha forma moi violenta e, como tal a transcribiremos, como segue no esencial: “Recentemente, os tribunais permitiron que a prohibición dos abortos despois de seis semanas de embarazo no Texas, fóra aplicada por cidadáns vixiantes, que podían cobrar até 10.000 dólares, como recompensa, por entregar a calquera que o realice o axudara, a obter un aborto despois do límite legal deste estado”.
Recordemos, o procedemento que era habitual, no tempo da “Santa Inquisición” no territorio que configurou a España de entón: “os primeiros tempos cando a Inquisición chegaba a unha cidade, o primeiro paso era o “édito de graza”. Así, na misa de domingo, o inquisidor procedía a ler o édito. Neste se explicaban as posíbeis herexías e se animaba a todos os “parroquias” a acudir aos tribunais da inquisición, para descargar as súas consciencias e a denunciar quen non estaba coa “Santa Inquisición”.
Máis, quen delatase o próximo, gañaba o favor dos inquisidores, e pasando a usufrutuar do estatuto de “adido ou de confianza”, o que lle garantía o acceso, entre outras cousas, a bens materiais dos axusticiados.
Aquí está como moitas das grandes fortunas de entón foron feitas á custa das denuncias, moitas veces froito das envexas persoais.
Recuemos, soamente agora, até ao ano de 1973 e, nos Estados Unidos da América do Norte e, a Corte Suprema dos Estados Unidos, recoñeceu o dereito constitucional ao aborto en xaneiro dese mesmo ano.
Posteriormente e, coa sentenza do entón celebre caso de ROE contra WADE, o Alto Tribunal, legalizou a nivel nacional, o procedemento até ao segundo trimestre de xestación e, limpou dunha vez, centenares de leis, que dalgunha forma o criminalizabam.
“Mutatis mutandis”, este é o camiño proposto polos órganos supremos dos tribunais americanos, ou sexa volver ao tempo en que o aborto estaba criminalizado.
Así, os progresistas xuíces americanos, recuaron nada menos do que uns 500 anos, nos dereitos e liberdades dos cidadáns.
Pensamos que o progreso tecnolóxico, o desenvolvemento social, e como non a intelixencia artificial, “nese paraíso da incultura”, realmente non é palabra da orde. Nada mal.
Mais o que está mal, é que esteamos na Europa, a copiar os maos exemplos, que realmente veñen dese país.
Por iso non podemos deixar de referir, que aquí en noso solo, están crecendo as herbas, que antes foran erradicadas, deste tan fértil terreo social.
Nos referimos, ao cada vez maior aumento, de adeptos das chamadas liñas duras (chamadas autoritarias, apanágio da extrema dereita), contra todo aquilo que poda ser entendido como solidariedade, fraternidade e, progreso na convivencia pacífica dos distinguidos cidadáns residentes, independentemente da cor da pel ou credo político.
Realmente, os arautos deste progreso, matematicamente de sentido negativo (expliquemos que progreso de sentido negativo, significa non desenvolvemento, mais si atraso, só servindo a expresión de progreso aos que avogan implantar a extrema dereita, coa limitación dos dereitos e garantías de liberdades dos cidadáns), que sen teren xamais reflectido ou entendido o certo sentido en que eses señores desexan impor as súas ganas.
Temos entón unha multitude silenciosa e enganada, que depón o seu voto nas súas urnas, pensando que está só a castigar os que están a gobernar neste momento. Como é triste este erro.
Non defendemos, este goberno, tan pouco estamos de acordo con moitas das súas andaduras ao sabor dos ventos, no entanto, é necesario e prioritario, “non entregar o ouro ao bandido”. Este ouro, é o que os electores dan, cando votan contra si propios, votando nas forzas da dereita. (Será por tradición?).
“A situación é grave, mais non é seria”, como diría Flaiano, a cal engadimos o noso gran de area, transformando a referida en “a situación é grave e, máis, non é seria” pois, as prazas se enchen de xente, mais como dicía o falecido secretario xeral dos socialistas italianos, Pietro Nenni “as urnas se quedan baleiras”.
Só a dereita conta os votos da abstención.
Con isto, o que queremos dicir, é que só van as urnas, os que só coñecen a lei do máis forte, os que ten medo dos cambios a seu favor e, que votan sempre en contra dos seus intereses e, a favor, dos grandes conglomerados do poder, pois, a pesar de viviren o século XXI, aínda se manteñen de espiña dobrada, a sombra dos seus dous exploradores, o grande capital e como non coseu aliado tradicional, a igrexa católica.
Vemos así, que durante as crises, certas e máis ou menos imprevisíbel, aparecen outras, que resultan de actitudes desenvolvidas por quen ten o mando do mundo e, que utiliza ese poder a favor de si propio e de quen patrocina a súa sustentación no poder.
Como podemos verificar, no caso da penalización do aborto, nos Estados Unidos da América do Norte (de aquí en diante escribiremos en súas siglas inglesas -USA), os seus tribunais, como en case todo o mundo, son órganos extremadamente conservadores, que viven encapsulados nas súas torres e illados do mundo real.
Por esa razón, raramente utilizan as leis, dunha forma consentânea co mundo en que vivimos. De aí que existen, na maioría dos países, asociacións de xuíces de carácter progresista, o que non quere dicir que este non sexan respeitadores da lei, ou menos preparados, o que non están, é posicionados cunha obediencia cega ao pasado ou a outros fins, aínda máis inconfesábeis.
Antigamente, nos reportamos ao principio do século pasado, a criminalización do aborto, nos USA, foi unha política, da raza branca, para contra restar o aumento de nacementos de negros. Fora un movemento lanzado pola entón Asociación Médica Americana, que buscaba aumentar o número de nacementos de brancos (anglosaxóns e protestantes).
Actualmente o que pasa é algo de moi semellante, coa restrición do aborto, o que pretenden recuperar é o control da poboación branca e non emigrante, mediante a coacción, a misoxinia e a crueldade.
Actualmente, o lobby contra o aborto e contra a emigración, nos USA, non para de intensificar, a política de control das poboacións, colema da América, é para os americanos e, en particular, para os descendentes anglosaxóns e, como non, brancos.
Estes lobbies, ten decenas de anos de existencia, e son alimentados con medios económicos por ambos partidos (democráticos e republicanos). Máis ano menos ano, veremos esta penalización do aborto, estendida a maioría dos estados, pois este secretariado é poderoso e está protexido pola xudicatura americana.
Claro que, aínda existen estados onde se pode practicar o aborto, mais para iso é necesario cambiar de estado e ter diñeiro para o facer.
Este desexo, inconfesado de control da poboación, polos brancos lexitimados, é algo que non se podería tolerar nunha sociedade exime de racismo.
Máis, xa tivemos experiencias, que de certo modo, nos poden traer más memorias, como o período escravista que levou a América á guerra de Sucesión ou moi máis recentemente ao holocausto nazi (este en a Alemaña que xerou a Segunda Guerra Mundial).
Non queremos crer neste camiño, mais non nos esquezamos que os USA, se construíron sobre bases dunha explotación, sen piedade, das razas de memoria, que eran tratadas como obxectos comerciais. Non queremos deixar de recordar que os “señores” de entón, violaban e vendían as mulleres e os seus fillos negros. Máis, estes mesmos señores, clausuraron as poboacións autóctonas, desprazándoas para reservas (ou será que se debía dicir pogroms, como fixeron os nazis).
Neste momento, non nos podemos esquecer, do traballo laborioso, efectuado polos laboratorios farmacéuticos, que elixiron mulleres suramericanas, nomeadamente porto ricanhas, para os ensaios médicos para diversos medicamentos e, nomeadamente, as primeiras pílulas anticonceptivas, coas consecuencias de auténticas esterilizacións en moitas desas cobaias humanas (altas doses de hormonas utilizadas neses ensaios clínicos).
Non podemos deixar de referir, que estas políticas de criminalización do aborto, visan esencialmente as mulleres emigrantes e en especial as de memoria, pois, como é sabido, os USA non teñen un sistema nacional de atención sanitaria e por iso todo é pagado a peso de dólares, e naturalmente penaliza os máis debedes, os emigrantes e os de memoria.
Tampouco se pode deixar de referir, que cando esta prohibición do aborto, estiver máis implantada, non teremos moitas dúbidas, de que estará completamente prohibido primeiro que todo en todo o sur. Non se pode esquecer que é no Sur onde existe maior poboación de memoria. O sur é visceralmente racista.
Queremos tamén dicir, que o aborto xestionado por fármacos, que interrompen o embarazo, de forma segura (está garantido pola Organización Mundial da Saúde), como son os á base de “misoprostol” co sen “mifepristona” están unicamente dispoñíbeis nos estados onde aínda non está criminalizado o aborto.
O que vai implicar, que as mulleres que deles necesitan, se ten que desprazar, a outros estados ou entrar ao comprar, a través de intermediarios oportunistas.
Non nos imos alongar máis neste tema. O que nos gustaría é que este servise de reflexión, a todos nós, pois, non nos parece minimamente valer a pena, adorar, todo o que vén dos USA, como sendo o que hai de mellor e indiscutíbel.
Antes todo polo contrario, case todo o que vén desde aí, está cargado de intereses inconfesábeis e, moi poucas veces, son ofrecidos desinteresadamente e de forma verdadeiramente humanitaria.
Como exemplo final, a actual crise da economía mundial, esta si ofrecida para servir aos intereses americanos.
Se el primero en comentar