O seren provedores dos países do Occidente, fixeron, con que eses países, fábrica do Oriente, se tornasen acredores de grandes cantidades de medios de pagamento, pois, mesmo sendo por prezos baixos, estes foron subindo, aos poucos, o que naturalmente tamén aconteceu co seu poderío financeiro e económico.
Por Jose Vieira
Estamos xeográficamente, na Europa e por determinación política na Unión Europea (UE).
Dito doutra forma, mais entendíbel, hoxe somos un país con dúas ubicacións, no mesmo espazo territorial.
Quere dicir dous países situados no mesmo continente xeográfico, poden non pertencer à mesma liga política.
En termos de fútbol é moi fácil de se entender, unha mesma cidade pode ter un club de fútbol na primeira liga e, no entanto, ter outro club na segunda liga, sendo ambos da mesma cidade e practicando o mesmo tipo de deporte.
Xa tal cousa, parece máis difícil de entender, se estamos a falar de países independentes, más na verdade, iso sempre aconteceu.
Sempre houben a través dos tempos, países de primeira e de segunda, ou sexa, os que dominan e os que son dominados.
Tamén é interesante recordar, que esa mesma definición, sofre á praza dos tempos, como que un fenómeno de relevancia de xeración.
Recordemos os tempos da Pérsia, Exipto, Grecia, de Roma e de España. Pasamos da hexemonía de Francia con Napoleón, mais non esquezamos o dominio do mundo na pasaxe dos séculos XIX para o XX, en que pontificou o dominio da Inglaterra.
Mais que pasou o século XX?
Nun período, de cerca de 31 anos, houben dúas conflitos de tipo xeral ou até terráqueo, ou sexa, as dúas cognominadas Grandes Guerras. Unha Primeira gran Guerra entre 1914 a 1918 e unha Segunda gran Guerra entre 1939 e 1945.
En ambos os casos, foi nítido, que se efectuaron os axustes entre os países belixerantes, por forma a que o restante mundo, ficase esclarecido de quen mandaba.
Estas guerras globais, tiveron o coidado de pechar, cada unha delas, ciclos de distinguidos lideres, abrindo a pasaxe a outros.
O século pasado (XX), en ambos conflitos, se viran envolvidos simultaneamente, os países que perderon o seu liderado, a pesar de teren ganancia das guerras, mas deixaron o paso aberto para seren substituídos por outro.
Caída parcial da Inglaterra, en perda continúa e, continúo ascenso dos Estados Unidos da América do Norte. Polo camiño se foron perdendo, de forma natural os países, que pretenderon o seu ascenso, a través da implantación de sistemas fascistas (falamos da caída da Alemania, da Italia e do Xapón).
Esta mudanza de líder, veu tamén a coincidir cun cambio de estratexia do líder, os USA, pois, deixou de ser o seu liderado, demostrada en seu propio territorio, como até entón fora.
Como ben recordamos moitos de nós, os USA pasaron a actuar, nos territorios dos países que quería castigar, demostrando a súa forza de líderes, vixías e país tirano.
Recordemos as invasións dos USA, na Península da Corea, no Vietnam, na Indonesia, e como non, un pouco por toda a área circundante do seu inimigo de toda a vida a Rusia.
Así, como estamos a poder ver, as súas aventuras foron sempre fóra do seu territorio, o que permitiu que non houbese destrucións no seu solo patrio.
A ningún dos seus anteriores lideres (posibelmente mellor os caracterice o nome de donos do resto do mundo), se pode dicir que se quedo incólume nos conflitos bélicos que tuvo que afrontar, para defender o seu liderado.
Aconteceu, coa Francia en tempo de Napoleón, aconteceu xa o século pasado coa Inglaterra, como enriba indicamos, habendo grandes destrucións no seu territorio.
No caso dos USA, pasaron a seren os herdeiros dos liderados anteriores, pois, conseguiron manter incólumes, as súas máquinas produtivas, así como, aplicaron a súa preponderancia como potencia económica.
Más, mentres, comezaremos dicir que quen mandan na economía dos USA, descubriran que gañaban moito máis diñeiro en seren só intermediarios, ou sexa, comerciantes por groso, non producindo os produtos que fornecen, mais si os encargando a países fabricas, ficando os USA, cos beneficios da seren só comerciantes.
Esta actividade, lles veu aprendida, dos seus orientadores comerciantes, os xudeus, que poboaron dunha forma practicamente total, os lugares de decisión dentro da economía americana.
Así, aos poucos inicialmente, sendo cada vez más rápida esa externalización da produción, non soa dos USA, así como da propia Alemaña, que era a fábrica da Europa.
Quere a Alemania e, moi más rapidamente os USA, se transformaron en países de servizos e abandonaron a maioría da produción industrial.
Esta externalización, tivo como efecto, a transferencia de tecnoloxía para diversos países do Oriente, onde a man de obra era más barata e, más que foron aumentando as súas calidades técnicas e, como tal, foron creando a súa propia estrutura industrial.
Estes países, se industrializaron e, foron subindo tamén as súas propias tecnoloxías. Estes pasaron a ser fornecedores de todo un conxunto de produtos, das máis variadas gamas, mesmo de tecnoloxías xa moi avanzadas.
O seren provedores dos países do Occidente, fixeron, con que eses países, fábrica do Oriente, se tornasen acredores de grandes cantidades de medios de pagamento (no caso, por exemplo da China da India e outros), pois, mesmo sendo por prezos baixos, estes foron subindo, aos poucos, o que naturalmente tamén aconteceu co seu poderío financeiro e económico.
Eses mesmos países, fábrican, hoxe crearon os seus propios produtos e, aprenderon moito rapidamente, que podían ser provedores privilexiados en todo o mundo, dado que eliminaban un intermediario que nada ofrecía, de valor aos produtos que vendían, a non ser un beneficio comercial.
O mesmo aconteceu cos clientes do líder USA, que verificaron que comprando directamente, por exemplo a China, non só compraban con mellores prezos e, tamén obtiñan o crédito necesario para as súas compras.
Por outro lado, hai moito tempo, que os xudeus que estaban desempeñando os lugares de dirección das grandes empresas americanas, así como, os postos máis importantes das finanzas do mundo e, se sentían cómodos, eran e son os donos da economía dos USA.
Entón, centraron como súa única preocupación, para manter os países emerxentes, “no seu debido lugar” e, dependentes da súa “pata”, era e foi manter e aumentar o seu poderío militar, pois, deron conta que xa perderan as súas anteriores vantaxes, quere comerciais e até tecnolóxicas, que antes dispuñan no virar dos séculos XX para o XXI.
Non tiveron outra estratexia, que non fose a coacción militar, pois, este fora sempre a única doutrina económica ou camiño, para manter a liderado económico/financeiro, no mundo.
Claro que estes xudeus, patrocinaban, co pobo americano un campo experimental, que lles tiña sido concedido, os anos de 1948, ou sexa, a Palestina.
Aí eses xudeus, retomaron o nome de Israel (retomando os ensinamentos da “Tora” e, sen demora, explotaron os camiños de dominio económico, social e humano, a través da implantación do modelo de coacción militar e, policía, así como o peche das poboacións árabes, en campos de concentración.
Claro que os USA, intentan facer o mesmo cos distinguido pobos que teñen a tentación de seguir o seu propio camiño. Só que é máis difícil encerrar os países en campos de concentración, mas, é o que están a facer, cos bloqueos coas súas escuadras marítimas a volta da China, ou apoiando incondicionalmente, de facto o xenocidio de Israel ao pobo palestino.
Cremos, que o declíneo desta etapa dos USA, comeza a ser detectada, por cada vez más pobos, de aí pensamos que se está a preparar outro novo ciclo, pois, o dos USA, parece que se está a aproximar do ocaso.
Mas, atención, que os escorpións, cando se senten ameazados matan antes de morrer.
Se el primero en comentar