Por Daniel Seixo República sempre república Xa que non existe rei bo nin política honesta se non escoita o pobo se non é parte do pobo Aquel 14 de abril naceu esperanza naceu futuro, pese o
Por José Antonio Martín Acosta Llamadme republicano Llamadme Llamadme entre los bosques y los claros Llamadme republicano Llamadme Con la voz de la zarza Que por fin atenaza al amo Con la temible acción del agua
Por Daniel Seixo Chámanos terroristas asasinos radicais… Acoden á nosa terra para secuestrar aos nosos mozos, aos nosos derradeiros rebeldes. Din actuar en nome da liberdade e a democracia, pero sempre a súa represión se dirixe
Por José Antonio Martín Acosta Decadencia entre somníferos Pesadumbre posmoderna hurtando las ventanas Con dentaduras muertas Seres fusilables ocupan la acera Garrotazo Mano abierta Tanta mierda junta cansa El ámbito de todo lo florecido antes
Por Daniel Seixo Soldado e poeta exemplo de dignidade e coraxe perdeu o seu sangue en Teruel, Andalucía e Extremadura Deixou a súa pegada en cada páxina na nosa alma Viento del pueblo el rayo que
Por José Antonio Martín Acosta Las ratas abandonan el barco Se esparcen Como sesos desparramados Se expanden Como hilillos de plastilina Se encorvan Como obreros cansados Se estorban Como comisionistas frustrados Se escabullen Como cooperadores necesarios
Por Daniel Seixo Queren roubar-nos a respiração matar o nosso pobo con esquecemento e escurantismo. Din que falar galego é de necios paletos e radicais Pero non comprenden minha terra a herdança de reis irmnadinhos e
